Çakıl taşım Şiiri - Turgay Turancoşkunoğlu

Dalgaların şırıltısını dinliyorum,
Martılarla bezenmiş.
Bir taşa çökmüş,
Sessiz sakin bir halde kafamı dinliyorum,
Çakıl taşlarıyla boyanmış kıyıda.
Kalkıp yanına gelmek istiyorum,
Canım sıkılsın istiyorum,
Seni seyredip uzaktan;
Sahip olunamıyacak denizler gibi
Çaresizce bakmak istiyorum.
Mutlumusun değilmisin?
Gözlerini yakından görsem istiyorum.
Ama en çok merak ettiğim,
Pişmanlıgın varmı-yokmu.
Yanına gelip konuşmak istiyorum,
Çakıl taşlarına kendimi anlatır gibi.
Anlamıyacagını biliyorum.
Ama olsun;
Ya sende kırılmışsan,
Sende anlatamamışsan kendini,
Sessizliğin o yüzden mi?
O kapkara bakışların?
Seni hep çakıl taşlarına benzetiyorum.
Onlar kırıla kırıla,
Yıllarca yıprana yıprana çakıl taşı olurlar.
Yoksa sen gerçekten çakıl
Taşımmısın.
Kendini anlatamayan senmisin yoksa,
Yoksa benmiyim şırıltıyı dalgalara veren.
Onların sakin haline tahammül edemeyip,
Dalgalanmasına sebep olan benmiyim?
Bilemem ama,
Bildiğim gerçek;
Senin çakıl taşı,
Benimde bir dalga olmadıgımdır.
Bildiğim şey, seni çok sevdiğimdir.
Bilmediğimde;
Beni sevip sevmediğindir.