Kusursuz bir yaratıktır
çakıl taşı
eşittir kendisine
farkındadır sınırlarının
doludur tastamam
çakıllı anlamla
bana hiçbir şey anımsatmayan kokusuyla
ürkütmez hiçbir şeyi uyandırmaz arzuyu
kokusu ve soğukluğu
adil ve saygınlık doludur
ağır bir vicdan azabı duyumsarım
elimde tuttuğum zaman onu
ve onun soylu bedenine
işler sahte sıcaklık
- Evcilleştirilemez çakıl taşları
sonunda bakacaklar bize
dingin ve çok berrak bir gözle
Zbigniew Herbert (1924 — 1998, Polonya)
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy
Kayıt Tarihi : 24.11.2008 04:38:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
The Pebble by Zbigniew Herbert The pebble is a perfect creature equal to itself mindful of its limits filled exactly with pebbly meaning with a scent which does not remind me of anything does not frighten anything away does not arouse desire its ardour and coldness are just and full of dignity I feel a heavy remorse when I hold it in my hand and its noble body is permeated by false warmth - Pebbles cannot be tamed to the end they will look at us with a calm and very clear eye Translated by Peter Dale Scott and Czeslaw Milosz
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!