Çakıl taşı Şiiri - Cafer Gürsel Yaman

Bir çift farklı gülen göz,
Farklılığı ne idi bilemiyorum ama
İçimde bunu hissediyorum
Ve yaşıyorum
Bazen
Gecenin karanlığı
Tüm heybeti ile üstüme çökünce
Bazen
Yeni bir gün başlangıcında
Bu çakıl taşları ortaya çıkıyor
Ve bana gülüyor
Çıldıracağım,
Farklı olan ne evet ne ne ne
Geceler gündüzleri
Gündüzler geceleri kovalıyor
Bir yaşamdır gidiyor
Nefes alıyorum
Uyuyorum uyanıyorum
Günler günlerle
Aylar aylarla
Yıllar yıllarla
Uğraşıp dursun
Hep o çakıl taşları içimde
Ta ki sonbaharın bitişine kadar
O beni farklılaştıran
Çakıl taşlarından birini kaybediyorum.
Yine ben benim
Yine yaşam devam ediyor
Ama
Bu ben miyim
Yoksa
Ben mi kayboldum.........