Çakıl Taşı Şiiri - Bilal Aykanat

Sene iki bin yirmi üç, kanlı bir ekim ayı
Elbet olur hesap günü, kanlı bir hasat günü

Gözünü yeni açtı bebek kapattılar gözünü
Cennet kokan bebeğin kan kaplamış yüzünü
Kız elinde ekmekle, kana boyanmış elbisesi
Masanın altında titriyor, korkuttu bomba sesi
Cansız evladı kucağında ağlıyor bir ana
Üstü başı toz toprak, haykırıyor bir baba:
“Neredesiniz insanlar, etmem hakkımı helal!”
Nerede vicdanlar, nerede bu şiddet bu celal?
Bu vicdansızlık fazla artık bu kadar gaflet fazla
Gözlerimi yumup kulağımı tıkamak mı, asla!
Afiyetler olsun bebek kanı var o kahvede
Üç maymun seyirde, dehşet’ül vahşet sahnede
Bir oyun oynanıyor ama oyun değil sandığın
Kurtlar ve koyunlar var ama koyun değil sandığın
Bildiğin gibi değil her şey bir yalan senin kandığın
Tek bir hakikat O var adını her vakit andığın
Yatıyorsun uyuyorsun izliyor seni taptığın
Mahşerde sorulacak zalime karşı ne yaptığın

Kalem tutuyorsa elim tutuyor bir silah
La havle ve la kuvvete illa billah