ÇakıL Taşı Şiiri - Uğur Yanık

Çok uzun yıllar sonra bir gün,
Bukle saçlı küçük bir kız;
Şöyle anlatır annesini!

Leyl!
Bildiğim bütün yokuşların iniş tarafıydı hep.
Hüzünlüydü kalbi çoğu zaman belki ama;
Yeryüzünün her yerinden görülürdü yüzündeki güneşler.

Leyl!
Yağmurdan,kardan ve rüzgardan saklandığım sığınak.
Her zerresinde iman hasleti taşıyan pusulam benim.
Dünyadan minicik medetler uman büyük yürek,
Üzeri tozla kaplanmış her unutkanlığın hatırlanış sebebi.

Leyl!
Gecenin karanlığında sükut eylemiş başı önünde bir çiçek,
Ümmet-i Muhammed'in gülümseten umudu.
Bütün gitmelerin geri dönüşleri pervasızca,
O; Sadakat ve edeb güzelliğinin keşfedilmemiş yurdu.

Herkesten büyüktü yüreği,
Ama herkesten küçüktü yaşı,
Leyl!
Fatıma Tüz Zehra'nın yolunda küçük ve yalın bir Çakıl Taşı.

(16 Kasım 2012)