Çakıl Taşı Şiiri - Nalan Palabıyık

Ben med-cezir zamanlarında sürüklenen çakıl taşıyım
Al beni götür bu kumsaldan sevgili deniz
Sürükle başka kumsallara taşı
Git gellerinin arasında dalgaların ninni söylesin kulağıma
Yosunlarımı kopar at en derinlerine sakla
Sonra usulca bırak bir sahile
Yeniden güneş doğsun, yağmur yağsın, rüzgâr essin
Ta ki kum tanesi olup kayboluncaya kadar

Sonra küçük bir çocuk gelsin
Minik elleriyle avuçlarına alsın beni
Kaleler yapsın benden
Hüznüm minik kahkalarla mutluluk olsun