Çakıl Taşı Şiiri - Muhammet Yusuf Bulut

Sen aklıma gelince dilimden düşenler ballandı
Sesin aklıma geldi, kulaklarım canlandı
Canım yandı, özlemin yalnız bırakmadı
Bağırdım sessiz sedasız sesimi duyan olmadı

Atladım, takıldım engele, düştüm yaralandım
Afalladım, kalktım yine de senden kaçmadım
Yüreğim dayanamaz halde çatlayacak sabır taşım
Söyle seni bırakıp yeni hayata nasıl başlarım?

Ay ışığı afilli, güneş bir o kadar altın yaldızlı
Saçlarının dalgası yalnız yıldızlar kadar parıltılı
Sırtındaki torba aşkla doldu taştı, yollarım çakıllı
Ne yani aşık adam deli de aşksız adam mı akıllı?

Şık ve bana aşık bakışların nasıl bir başkasına bakar?
Ay yüzlü yar, gözlerinin kahvesinde kim yatar?
Yatırmaz, uyutmaz aşk ama her an canıma can katar,
Zaman dar, gel zararla yarar bir arada neye yarar?

Denizlinin sisinde gözden kayboldu hasta güneşim
Güneşin en soğuk anında bile sımsıcaktı hevesim
Heves mi, nasıl düşünürsün bunu sen iken nefesim
Nefesi kokunla alırken gittin ama peşinde nefsim

Öfkeyle iner dağların üzerine içimdeki keskin sel
O dağlar ki karşılaştığım en güçlü, en hazametli engel
Savaşamam ki sen olmadan yalnız, bana inanıyorsan gel
Malesef bu durum hakkındaki düşüncelerim aşk kadar kel

Aşkı taşıyordum sırtımda engeldi bize çakıl taşları
Asla hak etmiyordu ki o narin gözlerin yaşları
Yaşadıklarımız üzdü bizi, sinirden çattım kaşları
Ağır geldi dayanamadı, kırıldı kalbimin ayakları.

Bulurdum saklı olduğun sandığın anahtarını, isteseydin
Benim için yağmurda yürümek gibiydin, oldukça güzeldin
Yürümek daha cazip, asla olmayacak atı bu aciz prensin
Acizdim bariz diyemedim hiçbir şey, üstüme basıp gittin.

2013 - 2014