Çakıl Şiiri - Sedat Ergun

Bıkmayan dalga , susmayan rüzgar.
Hani hep ıslaktır , deniz hep yalar.
Yosun tutmayan o kapkara taş ,
Güneş kurutacak fırsat bulamaz,
Çakılmış kumsalda , öylece bekler.
Birden bir hüzün , ince bir çığlık ,
Kırılmış kanadı , yaslı bir martı ,
Kıyıya vurmuş , sanki hıçkırık.
Oysa bir zamanlar , süzülüp gökte ,
Ayni bulutun yağmurlarını ,
Uzak diyarlara taşıyan yürek ,
Bulup getirmez miydi , sıcacık hüznü ?
Hep yalnız , hep tutsak , her zaman ürkek ;
Fırtına , bora , yıldırım , şimşek ,
Kar beyaz tülleri savrulan melek ,
Bir selam götürür , bazen getirir o sahillerden,
Söylenmiş tüm ada şarkılarını.