Çakallık. Şiiri - Mehmet Şahan

ÇAKALLIK

Cümle âlem ahmakmış kendisi akıl küpü,
Tilki ile dolaşır, kurdu aptal zanneder!
Demesinler korkakmış omuzdan sarkık tipi,
Tilki ile dalaşır, kurdu aptal zanneder!
Çakallık geninde var, umursamaz kim ne der...

Renkten renge bürünür beneğinde alında,
Yerden yere sürünür bir kuş görse dalında,
Uzanmaya erinir gözü leşte, yalında
Tilki ile anlaşır, kurdu aptal zanneder!
Çakallık geninde var, umursamaz kim ne der...

Herkes aptal görünür bakarken etrafına,
Pervasızca övünür çıkarken et rafına…
Kurt gelince dövünür yaslanır ot rafına
Tilki ile kaynaşır kurdu aptal zanneder!
Çakallık geninde var, umursamaz kim ne der...

Şahan der ki kiminin fazlaca sarkmış gönü,
Güneş tersten doğsa da çakala çıkmış ünü!
Gününü gün eylerken ukala yıkmış dünü,
Tilki ile oynaşır, kurdu aptal zanneder!
Çakallık geninde var, umursamaz kim ne der...

MEHMET ŞAHAN
11.12.2017-İstanbul