Çakalların Namusu Şiiri - Oğuz Özyurt

Gözaltı ve korku kardeş doğar,
Sen içerde dur, kimileri halen soyar,
Yat, kat ve binbir türlü gereksiz nakarat,
Birşey kalmadı gel bari ederi varsa ruhumu sat.

Fakat...
Bu ne bitmez akın, belli ki işin sonu yakın,
Halkım biraz uyanık olup durumu artık çakın,
Ellerin boşsa ve yarımsa gülümsemen yüzünde,
Adını demeyim sen esas ondan sakın...

Yalan ve zulüm olmuş hakim,
Ben bunun adını bilirim lakin,
Neyse bekleyip olmak lazım belki de sakin.

Çakallar semirse de olmaz adam,
Namusludur bunlardan kadın pazarlayan madam,
İşin düşerse haber vereceksin paradan,
Çaktırmadan değil olmuş rüşvet sıradan.