Çakal Şiiri - Hatice Naime Karadağ

Kalenin kapısı kahveye bakar
İçerde bir garip yolcu bekliyor
Vefasız sevgili gelmeye korkar
Yolcu sevdasını derde ekliyor

Esince tozuyor mangalda külü
Anlamsız kırıcı söylüyor dili
Ömrünü verdiği dikenli çalı
Yedi veren gülü gözden saklıyor

Sevdasın yanına gelemez ürkek
Alemi peşine takıyor korkak
Ondan başka üstün yok hiçbir erkek
Aptal kadınları böyle kekliyor

İzini sürdüğü gerçek bir alık
Kalbinde bir şey yok hafıza balık
Özünü sergiler karekter silik
Belki faydalanır diye yokluyor

Şişiren şişirmiş ego patlıyor
Tilkilikte binbir level atlıyor
Saf görünüp akıllıyı çitliyor
Kırkında azanı ölüm paklıyor

Ne kolay söylüyor sevdayı dili
Fincanlarda yalan çıkıyor falı
Nefes abu hayat bir meltem yeli
Al yanak üstünde durup kokluyor

Hatice Naime Karadağ

şiirlerimin kayıt belgesi vardır