yâr, zerresi yak/ar
kaf dağının bülbülü
özlerin özü yaz/ar
çak/rasının yediside yedi tepede
bin yaprağın binide mor aç/ar
başına baş koyduğum
kara geceden çıkıp yola
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
neden bilmem...mısır'daydım şiiri okurken..
DOST ACI SÖYLER....BİRŞEY ANLADIYSAM HARAB OLAYIM...ANLADIĞIM KADARIYLA BU 'RA' ESKİ MISIRDAKİ GÜNEŞ TANRISI....VE ONUN IŞIĞI,İÇİNDEKİ SEVDADAN DAHA SÖNÜK...DOĞRU ANLAMIŞ MIYIM BİLMEM AMA, BİLDİĞİM, RESSAM DİLİNİ ANLAMAK BAZEN ŞAİRLERE DE ZOR GELEBİLİYOR..
'yak Ra'nın ışığı az kalsın
çak içimden hiç çıkmasın. '
Güzel bir melodisi var şiirinin arkadaşım.
Sevgilerimle...
Her zaman güzel, değişik ve ilginç vurgular içeren bu şiirinizi çok beğendim. Kutluyorum sizi..
Çok çok güzel Nurten hanım, yüreğinize sağlık.
Yüreginize saglık Hüsamettin Sungur
tebrikler nurten hanım..sevgiler..
Önceki şiirinle benzeşlik yakalamaya çalışınca
başlık çak/ar olması gerekir diye düşünürken ...
baktım ki (anlamını yakalamanın yanısıra , şiir dilinde giderek sarıp sarmalıyor okuru ...
Kutluyorum farklı çalışmanı ...
Bu şiir ile ilgili 8 tane yorum bulunmakta