kalasları ıslak bir köprü gibiyim
iki kavuşmaz bulut arasında
düşlerimde düşen ben oluyorum
sabahları uyandığımda
yapraksız dallar kuşsuz
kımıltı yok kalbimde
ölümü de üşenmeden seviyorum
binaların sokaklara caddelere açılan demir kapılarında
asılı ilanlara dalıyorum satılık kiralık ya da sahibinden
bir emlakçının merakı var mıdır
anı biriktirmeye
insanların bizim anılarımızı
var mıdır bir emlakçının
aptallıkla akıllılık arasında kalmışlığı
imam bir ezan okuyor sabahın alacası bile bıkıyor sesinden ne zaman bitecek bu bed ses ne zaman susacak
ben yüz rekat namaz kılıyorum imam hala devam etmede
aynı imam sela veriyor aman yarabbim nasıl bir ses tonu büyüleniyorum ve hemen o an ölmeyi benimde selamı aynı imam okusun yaradandan öyle istiyorum
gittiğin günleri biriktirdim hep ve sanki hiç gitmemişsin gibi
mutlu musun bari
bir elinde romanın bir elinde suvla dolu bardağın
pencere dibinde çınarın
masamda fesleğen kokulu bir yaprak kağıt
yazmadım bomboş
yazılmadın
Kayıt Tarihi : 9.1.2024 15:21:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiirin Hikayesini Yazın
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!