Çekirdekten yetişmiş aydınlanma eriydi,
İlkokul ve sonrası öğretmenler piriydi.
Cavit Orhan Tütengil, bir bilim insanıydı,
Halkın yanı her zaman değişmeyen yeriydi.
Işığından korkarak saldırdı yarasalar,
İstediler karanlık geleceği kursalar.
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta