Cahit Karaç Şiirleri - Şair Cahit Karaç

Gün batınca;
Karanlık, çöker üstümüze.
Yavaş yavaş.
Gün boyu, bekleyen
Düşündüğümüz, bütün kötülükler,
Bir bir üşüşürler üstümüze.

Ey nazlı yar,
Bakma gözümden akan yaşa.
Sevdim seni baştan sona.
Şimdi ayrılık acı veriyor bana.
Ölsem de sürsün bu aşk, sonsuza kadar.

Ey sevgili gel, şu garip yüreğimin misafiri ol.
Beni seviyorsan aşkın narında çevir ateşe.
İsterse yüreğim yansın, gönlüm dönsün ateşe,
Hazan olmuş bedendeki kalbin güneşi sen ol.

Aşkınla yanan yüreğimi çevir gül bahçesine,

Gel, uzatma be dostum.
Hayat; üstünden elimizi,
Çekecek kadar uzun değil.
Gel, sende sev, sevil.
İnsan ol. Yaşa.

Bakma gözlerime öyle, derin derin…
Yüreğimi yakar, gönlümü hoş edersin.
Aşk denilen kör gözlü budala,
Ne yaptın, sen bana böyle,
Çabuk söyle.
Yoksa aklımı başımdan alır,

Hayat dediğin şey,
Suyu avucunda sıkıp tutamadığın da;
Akıp giden, bir damla sudan başka...
Zamanı zincire vuramadığında;
Kaçıp giden bir anlık zamandan başka....
Düş görüp, hayal ederken oluşturduğun,

• Adam var altına minder serersin. Adam var üzerine semer vurup, çul çaput serersin.


• Hayvanlar koklaşarak, insanlar konuşarak anlaşırlar.

Hayat bu

Hayat bu,
Evlat!
Acımasızlığına dayan,
Gelmeden kapına düşman,

Her gün, doğan güneş,
Aydınlatıp ısıtırken dünyamızı.
Hayat verip, yaşatır bizi.
Siler, elimizden, yüzümüzden
Gecenin karasını, pisini, kirini, izini,
Her yeni gün de yaşatmak için bizi,

Güzel Sözler 1

• Açlıkta ekmeğin serti diş kırsa da yenir. (Onun için Allah hiç kimseyi açlıkla terbiye etmesin.)


• Güzel ahlak; ölçülü olup, ölçülü yaşamayı bilmektir.