Anne olamadım diye üzülme,
beni sen yarattın.
Belki yetmezdi sana bu ama.
beni sen keşfettin, sen yarattın..
Süt verdin diyemem ama,
Durma sevgi gülü.
Bu gece haydi kaç
gel bana.
Bu gece firar et
yık tabularınıda hadi gel bana.
Bak hala senin için ağlayan var...
Düşmüşüm istemeden aşk derdine
arıyorum çareyi, soruyororum gülüm nerede..
Darmadağınım her parçam bir yerde
ateşten gömlektir sensiz yüreğim...
Umutları silinmiş
yolum çıkmaz yoldur artık..
Hep yüreğini göstermek istedin bana
senin yüreğin ne işe yarar.
Hep sevdiğim derdin bana
nerede o seviyorum diyişlerin.
Bak yoksun arık
neye yarar.
Sevdaya
bir umut gibi bağlanmışız.
Sevdanın ne olduğunu bilmeyen
kirli beyazlığın, karanlık yüreklerinde.
Tertemiz duyguların arifesinde
terkedilmişliğin sabahında uyanıyoruz.
Duygularımı neden zaptedemiyorum.
Galiba kaderimle şimdi
karşı, karşıyayım.
Kader ne önceden belirlenebilir
nede sonradan.
İnsan oğlunun karşısına çıkar derler.
Seninle esasında hep ölüme koştum
bir gün ayrılık rüzgarı vuracak.
İçim sensiz ölüm sessizliğiyle dolarken
o rüzgarın sesini hep duydum.
Seninle esasında hep ölüme koştum
sensizliğin sesini hep duydum...
Bana sensizliği sordular
bana sorulurmu bu can içim sorulurmu.
Ölmeden, ölmeyi sorsalardı
cevabını verirdim.
SENSİZLİK...
Duygularını beynine mahkum etme
biraz olsun, olsun yüreğinle besle.
Başkalarının hayatı
senden öne geçmesin.
Sen herşeyden önemli
gerçek bir değersin...
Yaşamayı sordular bana
oysa sevmeyle başlamazmı yaşam.
Bir ömür boyunca
sadece bir, iki yıl yaşadı gönlüm.
Yaşamak denince aklıma ilk gelen
sevilirken mutluluktan titreyen sen.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!