İro xemên min bê hed û hisab,
Wilo damayî, wilo westîyayîme.
Demaraşah mêjîyêmin dide zorê.
Dilêmin jandide, çavê min asminê.
Asmîna min ya iro kûrahîya asîmana.
Sirên min, evînên min, keserên min,
Kuşanmak,
Sabrı kuşanmak,
Musibetlere karşı,
Darbelere karşı,
Çelik zırhtan dayanıklı
Kalbim mutlu olmak ister,
Gözlerim kalbime zıt.
Manzara çirkin çünkü,
Lakin anlayan beyinler kıt.
1997,
Mehtap yüzün parlıyor, nargilemin dumanında.
Onun için, içiyorum.
Her melodi ismin senin, kavalımın notasında.
Onun için çalıyorum.
Satrancın şah matında cazibeni oynuyorum.
Nargilem, kavalım ve sen, birde yüzümdeki çizgiler.
Hasretim kalbimde yatar,
Uyandırmak istemem,
Bin kusur yıl yaramdır,
Bin kusur yıl derin,
Ve bin kusur yıl ihanet,
Bir o kadar zulüm.
Xılas nebum xema çıcar.
Vê dınyayê ka bextiyar.
Insan gelek buye bê ar.
Şer naket gel zılma ser xwu.
Zılmê gırtıye hemı goşe,
Hê rêvingo dê kive çi
Fıkırtıkem xeletdıçi,
Çınki, hedçi hed ravesti,
Rê nezana yê bute goti.
KéF XWEŞ NABiM Çi CARAN EZ,
HiNDİ MEZLUM HEBIN DİNÊ,
Çİ CAR MEZLUM XiLASNABiN,
HINDİ ZALIM HEBIN DINÊ,
CICAR ZALIM XILASNABIN,
HINDİ KOLÊT Bé DENG HEBIN.
İhtiyaçlar çoğalmış, muhtaçlar fazla.
Hızla gitmekte hayat treni,
Parası olmayan yetişmemekte.
Şöyle demiş; düşünürün biri,
“ Her icat edilen ihtiyaç,
Bir zincirdir insan boynunda”
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!