Doğdu 1928 yılında Vretça köyünde
Taştan bir yapıydı evimiz
Köyün girişinde hakim bir tepede
Bittalar ve İsdahtera’lardan yetişiriz biz
Annemiz Pembe idi babamız Aziz
El bebek gül bebek büyütüldü
Yatardı yün yataklarda, yastıkları kuş tüyü
Okula başladı parlak ve zeki
Aferinler alırdı karneleri pek iyi
Annemiz astım oldu, hali biçare
Çocuklar da çalıştı bağ ve bahçede
Babamız yazıldı paralı asker
Savaş acımasızdı çok da kan ve ter
Öyle şeyler gördü ki cehennemden de beter
Baba döndü parayla bir hayli zengin
Aldı bir otobüs, dört de teker
Yollar kötüydü bozuktu şekli
Araç saplandı çamura, yolcular iter
Otobüs devrildi canlar kurtuldu
Abim, baba korkusundan yola koyuldu
Onbeşinde bir çocuktan olurmu şoför
Babam sertti gerektiğinde döver
Eskiyi hatırladıkça burkulur içim
Şık ve yakışıklıydı, doluydu hayat
Yaşamı severdi, uğraşı; çiçekler ve çim
Durmazdı hiç, toprak, çiçek, inşaat
Kimseyi kırmazdı, sevecen ve rahat
Severdi doğayı, muhabbeti ve avı
Beraberce çok zevkli avlar yaptık
Soframıza kaz, tavşan keklik kattık
İyi bir avcıydı, attığını vuran
Dağlarda ovalarda rüzgardı savrulan
Tüfeğinin arkasında ustaca duran
Çocukken omuzuna yükler binmişti
Dağ yollarında ne çileler çekmişti
On sekizinde evlenmişti yengemle
Acı tatlı geçmişti zamanlar
En güzel hatıralarla içimiz ağlar
Anılarla sevecenleşir içimde o büyük adam
Yıktı bitirdi bizi, acı, kasvet ve gam
Çocuklar dönün o güzelim maziye
Sarılın birbirinize koklaşın bir zaman
Unutun çirkince söylenmiş sözleri
Parlasın mutlulukla gözünüz her an
Bakın, gülümseyecektir babanız
Usulca o toprağın altından
15 Mart 2007
Kayıt Tarihi : 30.7.2007 11:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!