Dudak büker anılar, ağlamaklı çocuk gibi.
Yetim kaldı bu hayat şu çileli boş dünyada.
Yaşlar akar gözlerden tane tane boncuk gibi.
Gönül inler, his ağlar; kulak veren yok feryada.
Sensizliğe yerinmem, bir şey değil çekme tasa.
Omuzladım ezelde, ben bu yüke alışığım.
Bir nisan akşamı,serin bir günün,
Şark'ın bu sevimli,güzel köyünün
Cenneti andıran bir akşamıydı.
Sizi ilk balkonda gördüğüm gündü,
Yüzünüz sararmış gibi göründü,
Devamını Oku
Şark'ın bu sevimli,güzel köyünün
Cenneti andıran bir akşamıydı.
Sizi ilk balkonda gördüğüm gündü,
Yüzünüz sararmış gibi göründü,
