Cahillik Sefasına Şiiri - Mustafa Bilgiç 3

Kafir sofrasında aş yiyen köpek,
Akıldan mahrum, uslanmayan sıçan,
Dinle, bu sözüm sana, bre dönek,
Kurtulmaz benden ne uçan ne kaçan!

Yürü bakalım hey, yobazın dölü!
Boğmuş seni hey, cehaletin gölü!
Bre sende solmuş Adem’in gülü,
Kendine insan mı dersin, hay hayvan?

Bakışların çalar beni benden, hey!
Nasıl nefret etmeyeyim senden, hey!
Beşer misin, olamazsın bizden, hey!
Sırıtma öyle bana yayvan yayvan.

Budist misin, âlim misin, it misin;
Müslüman denilen, söyle, sen misin?
Dinsizim diye beni hep yerersin,
Sensin asıl Mevla’yı tanımayan.

Savaşın değil yalnız bana, ilme;
Sen ki düşmansın millete ve dine.
Bana kafir dersin, it, ne haddine,
Sen, cehenneme sığmayacak olan?

Gel beri beri seni gidi yobaz,
Gitme ileri geri cahil bağnaz!
Dinle sözümü, dinle de uslan az
Be hey kanında azgınlık kaynayan.

Ben Mustafa, değilim alim, hoca;
Dağlar gümbürder sana koca koca,
Sen çişini dahi tutama anca
Devran döner, uslanmaz uslanmayan.
22/11/2022 Salı 13.57