Cahil mutlak hatada ve de yanılgıdadır,
Kusursuzu hiç olmaz, düzelteni de azdır...
Cahil düşüncesizdir, doğruyu düşünemez,
Dehşet saçan insandır, merhamet dinlemez...
Dinine, ahlâkına akıl sır erdiremez,
Bir kuşu okşayamaz bir kediyi öpemez…
Yakıp, yok etmek ister, umutları söndürür,
Tedavi etmek ister, yaralayıp, öldürür...
Kullar endişelenir, hayvanlar ondan kaçar,
Fikriyle, âdetiyle, toplumda korku saçar...
Cahilin tabuları, örfleri, adetleri,
Aklının önündedir, bütün gelenekleri…
Zamana bırakamaz, düşünemez, sabrı yok,
Bir şüphesi oldu mu, caydırıcı gücü yok…
Soru sormaz öldürür, hukuku hiç tanımaz,
Mutlak cezalandırır, suçu bağışlayamaz…
En yakınını harcar, cahil acımasızdır…
Cahillik affedilemez, cahiller plansızdır...
Gelecek nedir bilmez, Rab’bini dinleyemez,
Sevgiyi ve saygıyı, cahiller hak edemez…
Şaka yapılmamalı, bazısı alıngandır,
Ağır bir şaka için bazen de saldırgandır...
Mütevazılığı yok, af ve adalet olmaz,
Seviyesine insen, hal, hatır anlamaz...
Benim milletim aydın, cahillik barındırmaz,
Her suçlu cahil değil, aralarında pek az...
Okumamışı vardır, onlar da alınmasın,
Tasarladım ve yazdım sakın alınılmasın…
(2007)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 29.6.2011 21:41:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!