Ahmet kaya misalidir duygular ve hep sonradan gelir başa sevdalar
Ferdici’dir uykular ve sabahçı kahvesinde uyanır insanlar Birde ihtiraslı geleceği yoksun geçmişine sayacak ben varım
Ne ölümün gerisinde nede yaşamın ötesindeyim.
İhtimalsiz sevdalarla eskitmişim gençliğimi
Yüreğimi biryerden biryere bırakmışım
Bıraktığım yerden çook uzaklardayım
Beynime sürgüler çekmişim
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta