Cahillik Şiiri - Çağrı Emre

Ahmet kaya misalidir duygular ve hep sonradan gelir başa sevdalar
Ferdici’dir uykular ve sabahçı kahvesinde uyanır insanlar Birde ihtiraslı geleceği yoksun geçmişine sayacak ben varım
Ne ölümün gerisinde nede yaşamın ötesindeyim.
İhtimalsiz sevdalarla eskitmişim gençliğimi
Yüreğimi biryerden biryere bırakmışım
Bıraktığım yerden çook uzaklardayım
Beynime sürgüler çekmişim
Yakıştıramadan hayallerimi yanlızlıklara
Tükenip geçmiş çağım..

Neresinden tuttuysam kırılmış umutlarım,
Kanatılmış yaralarım,
Ertelenmiş yarınlarım,
Sevinçlerim hep sansüre uğramış
Bela diye yazılmışım sokak lambalarına
Ağlamış, ağlatılmış, aldatılmışım
Acımışım her gözyaşı dökene
İnanmışım her seviyorum diyene.

Hata yapmışım defalarca…
El uzatanı ‘ADAM’ sanmışım ,yaslamışım sırtımı
Arkama bakmamışım
Cahilmişim ben
Yolun başında imrendiklerimden yolun sonunda iğrenmişim ben.!