Sorma beni bana
Kendini unutmuş bir kimseyim işte
Neden yaşadığını bilmeyen
Hayatın akışına kapılmış
Yaprak misali rüzgarda savrulan biriyim işte…
Doğarken adımı koymuşlar
Sonra da ne arayıp ne sormuşlar
Unutmuşlar
Her gün kanamaktan yorgun düşmüş biriyim işte…
Dünya denen hayat çok uzun
Bana göre göre değil
Bense bir yudumda
Cenneti görmeyi arzulayan cahilin biriyim işte
Hayat dediğin soldan sağa yukarıdan aşağıya bir bilmece
Cahilim, kanarım her yüzüme gülene
Koşuşturmaktan yoruldum anla
Düşe kalka hayatı öğrenmeye çalışan bir cahilim işte…
Bunca sene koşturup durdum
Bir hayale kapıldım, yoruldum
Neyim var neyim yoksa
Bir hayal uğruna soyuldum
Oynama benimle
Cahilim, kanarım gülen yüzüne…
Hayat tek sermayem
Sevgi servetim oldu
Peşindeki hırsız çokmuş
Cehaletim sebebim oldu…
©
Şiirin yazılış Tarihi : 07 – 06 2020
Şiirin Yazılış saati : 04 : 37
Kayıt Tarihi : 7.6.2020 05:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Seyit Burhaneddin Kekeç](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/06/07/cahilim-7.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!