Hiç birşey demeden, sebepsiz, gitti ardına bile bakmadan. Cahilliğine verdim, çocuksu kalbine, gelmeyi öğrettiğim kadın, gitti ardına bile bakmadan. Üşüdüm,üşüttüm, kalbimin bütün pencerelerini perdesiz bıraktım, kırdım bütün camları, parçalandı bütün duygular, o ne gidişti öyle yüreğim hala kan revan, sevmeyi öğrettiğim kadın, sevgiyi bırakıp gitti bende. ardına bile bakmadan. Madem gitmeyi seçtin mani olamam. Git sevgili, Cahilliğime ver uğruna akan gözyaşlarımı, cahilliğimin gidişine küfrüydü, söve söve izledim gidişini, ana avrat sevmiştim işte, cahildim affeyle... Erkan İpek
Erkan İpek ŞiirleriKayıt Tarihi : 13.1.2012 15:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Erkan İpek Şiirleri](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/01/13/cahilim-5.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!