CAHİL VE YOBAZ GÜRUH
Kristal bir aynadır, insanın kalbi derdim,
Onlarca şiir yazıp, kırman mesajı verdim,
Bu karanlık günleri, daha gelmeden gördüm,
Dinleyip inanmadı, cahil ve yobaz güruh…
Çoklar bana ne dedi, ben bana ne demedim,
Namuslu insan sevdim, namussuzu sevmedim,
Örümce-klik yaparak, fitne, fesat örmedim,
Anlayıp inanmadı, kefil ve yobaz güruh…
Tehlikeyi savlarken, çok kere yalnız kaldım,
Kendimi sorgulayıp, yanlış bende mi daldım,
Aklımı çalıştırıp, doğru, yanlış ne buldum,
Kavrayıp inanmadı, gafil ve yobaz güruh…
Korkusundan korkanla, çıkarcı teslim oldu,
Kendi yakınlarına, tehditli korku saldı,
Ülke sever aydınlar, dışlandı yalnız kaldı,
Savlayıp inanmadı, tıfıl ve yobaz güruh…
Tavşan yamaca geçti, vah çeker benden beter!
Karnından konuşuyor, yeter be bela yeter!
Baykuştan korkan kuşlar, gece saklıda öter,
Paylayıp inanmadı, sefil ve yobaz güruh…
Utanır olduk canlar, kahraman Türk demekten,
Bir Türk dünyaya bedel, diyerek övmekten,
Hala bıkmadı millet, azar, küfür yemekten,
Çağlayıp inanmadı, defin ve yobaz güruh…
Rızazade, çok yazık heba oldu yirmi yıl,
Yardım bitti ağlıyor, fakir, öksüz, yetim dul.
Zalime kul olanlar Allah'a olmazlar kul,
Hakla-şıp inanmadı, kefen ve yobaz güruh…
12.10.2020
Fahri Bulut Rızazade
Kayıt Tarihi : 12.10.2020 15:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çoklar bana ne dedi, ben bana ne demedim, Namuslu insan sevdim, namussuzu sevmedim, Örümce-klik yaparak, fitne, fesat örmedim, Anlayıp inanmadı, kefil ve yobaz güruh…
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!