CAHİL İNSAN SUSUZ TOPRAK GİBİDİR
Tohum ekme çorak kıraç bir yere
Cahil insan susuz toprak gibidir
Yeri yurdu yönü rüzgâra göre
Dalından kopmuş bir yaprak gibidir
Hüznünü dağlara savuran
senin kırılgan
ürkekliğin yok mu ceylan
ruhumu kanatlandıran
an be an kaçmaya hazır haline
ne aşklar susadı
Devamını Oku
senin kırılgan
ürkekliğin yok mu ceylan
ruhumu kanatlandıran
an be an kaçmaya hazır haline
ne aşklar susadı



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta