Nefisler kandırıyor münafık onaylıyor,
Hakikatler unutulmuş kullar oyalanıyor.
Kapatmalı kapıyı münafık denk geliyor,
İnançlar azalıyor cennetse engelleniyor.
Hakikati bilirim, Rab’den bildirilmiş yol,
Peygamberim önermiş değiştirilmemiş yol.
Kitabı tam korunmuş kullarca oynanmamış,
İnsan aldatılmamış tevhit susturulmamış.
Din ki yalnız İslam’dır yüreklerle sevilsin,
Kulun cennet hakkı var bu eleştirilmesin.
Şeytan boş durdurmuyor insanı kullanıyor,
Kul Rab’be başkaldırmış Rab’be ayaklanıyor.
Batıl ki bahanesi sen nefsini dinleme,
Müminlerden olursun ruhları engelleme.
Münafık setler koyar nuru engellemede,
Cehaletini yayar zulmünü seyretmede.
Şeytan bile ders alır günahlarını gizler,
Kulun azgınlığından tövbekâr olmak ister.
Ömrüm artık tükenmiş batıl hayvaniyette,
Bu kul şimdi tövbekâr olsun vahdaniyette.
(1995)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 22.9.2011 08:50:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!