Cahil bir rahibeye mektup

sevgilim
olacak şey değil ya
pek de zahid değilim
sen bir ensar kadar dindarsın oysa

sevgilim
şu dünyada ne gülümüz oldu
ne de gülümüze bakıp gülümseyebildik
ölüm nasıldır yaşamak buysa

yeri gelince
tanrımıza daha çok inanırım
öteki hafıza idealindense

ama kalbimden
en büyük dileğimdir bu
öteki dünyanın sahiden olması
böylelikle seni görebilirim

uzayan bir kısalıkla uzağız birbirimize
şöyle bir gül atsam
bir kuş salsam sana doğru...

sevgilim
gözlerinden öperim