Cahil Şiiri - Fatih Çiçek

Gönlü katı dili acı, hak emrine uymaz cahil.
Ne bir selâm var, ne bir şerefe olmak nail.

Nerden baksan taştan, sanki yıkılmaz duvardan.
Özü zalim olana da, af vardır yardan.

Gel senle gezelim, iğne iplik dizelim.
O delikten bakınca, kendimizden geçelim.

Döndür yüzünü soysuzdan, yaradılmışken nurdan.
Sen insansın insan, dünyadır yuvarlak olan.

Vah ne yazık sana, geçilmezsin isyandan.
Böyle gidersen eğer, çuvaldız batar o zaman.