Cahil Şiiri - İsmail Çiftci

CAHİL
Karakış zemheri bahar konuşur
Kuru dalda meyve yetirir cahil
Sanırsın filozof bilgi yarışır
Yedi yüksek okul bitirir cahil

Her söze bir cevap uydurur atar
Gökteki yıldızın koynunda yatar
Dünyaya rest çeker hem kafa tutar
Umulmaz belayı getirir cahil

Ölçüsüz tartısız çal-duvar bilmez
Hayrına işlere çağırsan gelmez
Ölüye ağlamaz diriye gülmez
Dostluk gemisini batırır cahil

Çiftci İsmail’im kendini sına
Kamil pınarından iç kana kana
İlme koş cehalet yakışmaz cana
İblisin peşinden götürür cahil

17 07 2017 PAZARTESİ