Cahil Şiiri - Mustafa Ateş

Kürk giyen bir bayanı görünce,
Niçin aklıma
Hayvanlar gelir bilmem ki…

Bir zulüm dolaşınca şehrimin sokaklarında,
Bir bencillik, bir yüzsüzlük,
Niçin sitemim hep kendime olur bilmem ki...

Bir hasta görünce neden inlerim,
Bir aşk tanıyınca nasıl kalbim çarpar,
Bir suçluya bakınca niçin utanırım bilmem ki…

Şimdi, şu an, bu saniye...
Hangi çocuk açlıktan kıvrandı,
Hangi mazlumun yüreği burkuldu,
Hangi kuşun yuvası dağıldı bilmem ki…

Çirkefliğe göz yummayı,
Haksızlıklara susmayı,
Görmemeyi, sevmemeyi,
Duymamayı, bilmemeyi bilmem ki…

Kader deyip geçmeyi,
Boş ver deyip atmayı,
Günümü gün etmeyi;
Herkes gibi yaşamayı bilmem ki…

Ekim 2009