Cahil ne yaptığın bilmez,
Kabalaşır can incitir.
Sırtından indirdiğin gün,
İncitti mi tam incitir.
Özünü dışarı vurur,
Karşıya saldırır durur,
Söver ağzın dilin kurur,
Yaşadığı yol incitir.
Atlar taaa sırtına biner,
Seninle dünyayı döner,
İyiliğin eşer gömer,
Nankörleşir hep incitir.
İşi düşse durmaz arar
Kendini patronun sanar
Yonttukça kendine yonar,
Damarında kan incitir.
Hele bir hata yap ta gör,
Vallahi de süründürür,
Düşmanlarını güldürür,
Bire binle tam incitir.
Güya hakkını savunur,
Dilde çivi çakar durur,
Ağzına geleni savurur,
Taşınmaz bir yük incitir.
Cahilden asla dost tutma,
Yeter ki sen hata yapma,
TÜRKYILMAZa atıp tutma,
Hak tanıktır, Hâk incinir
01.09.2011 / ANTALYA
Yılmaz TürkyılmazKayıt Tarihi : 11.9.2011 11:57:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
UYANIKLARDAN UYANIK CAHİLLERDEN BU CAHİL.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!