Cahil Şiiri - Yasin Tosun 2

Yine bilirmiydi insan?
Gece olmasaydı, gündüzün değerini.
Hiç batmasaydı güneş,
Yine izlermiydi, doğarken ki heybetini?
Bilse vakti, saatini,
Boşa harcarmıydı zaman denilen servetini?
Söyleyin hasta olmadan,
Bilirmiydik sağlığımızın kıymetini?
Ve merak ediyorum, cehennem olmasa,
Yine çok severmiydik hakkın cennetini?

İki arada bir derede kalıyor insan,
Öyle ince bir çizgi varki.
Yaşanılabilir olan hiç birşeyin,
Kıymeti bilinmiyor sanki.

Ve bir menafaat direği var,
Dünyanın tamda ortasına dikilmiş.
Koskocaman o gölgesine,
Milyonlarca insan serilmiş.

Ve kendinden gizliyor insan,
Ölümün olduğunu biliyor, yokmuş gibi yaşıyor.
Gidenin gelmeyeceğini biliyor,
Ama geri dönecekmiş gibi bekliyor,
Bilmiyorum belkide abdal,
Gelmeyeni beklemeyi seviyor.