Cahil-1 Şiiri - Ahmet Ergin

Benlik perde çeker gönül gözüne
Asla hakikati göremez cahil
Türlü türlü yalan katar sözüne
Yine de bir mana veremez cahil

Bir adım ileri üç adım geri
Giderde bulamaz kendine yeri
Ben şöyle ben böyle der hep serseri
Alçak gönüllüye eremez cahil

Dedi kodu gıybet,ömrün geçirir
Şehveti şahlanır nefsin uçurur
Feyz alamaz muhabbeti kaçırır
Hatayı kendinde bilemez cahil

Bir kere yakayı kaptırmış çarka
Cahiller cesurdur bilmez ki korka
Tezek bile birşey bakınız farka
Hiçbir şey değildir olamaz cahil

Nerde kötü varsa hep onu bulur
Ey desinler diye kul köle olur
Menzili alamaz yolunda kalır
Adapla huzura giremez cahil

Ne babayı bilir nede anayı
Ayrılsa kurt kapar suçlar obayı
Kendin arif beller eli enayi
Yar ile arayı kuramazcahil

Hısım akrabayla aryı açar
Çoluk çocuğunu bırakır naçar
Mesleğini sorsan serbest der geçer
Sorun olur çözüm bulamaz cahil

Suçu başkasına atmayı sever
Çalışmaz aksine yatmayı sever
Söz taşıyıp ara katmayı sever
Öfkesine dizgin vuramaz cahil

Onda bunda kusur arar boşuna
Böyle gelmiş böyle gider hoşuna
Akıbet çok işler gelir başına
Ölür de kibrini kıramaz cahil

Der ki şöyle böyle olsaydı keşke
Akıl erdşiremez hikmete aşka
En büyük düşmanı nefsinden başka
Kimsenin işine yaramaz cahil

Yolun sonu bir gün dağa dayanır
Zikirsiz kalp matemlere boyanır
Ömür biter öldüğünde uyanır
Secde i rahmana varamaz cahil

Bir nasihat yazdım nefsim al oku
Ahmed gel gergefte kendini doku
Kaçtı uykularım başladı korku
Beş vakit namaz farz, kılamaz cahil