Üzgünüm…
Sevmeyi bilmediğim için
Sevdiğimi sanıp, sıktığım için,
Özgür bırakmadığım için,
Bilirim kendini yaşamak istersin,
Sen; sen olmalısın sence
Sen bensiz yapabilirsin belki,
Ama ben sensiz olamam.
Toprağın yağmura
Gözün ışığa
Nasılsa ihtiyacı
Benim de sana öyle…
Üzülme yavrum..
Karanlıklar ürkütmesin seni
Güneş nasılsa doğacak
Tam da vaktinde
Geceyi erken bitirmeyi kim istemez
Şafağı sabırla beklemek güzeldir
Yalnızlığım…
Kaç kere kurşuna dizdim seni
Gecenin karasında
Kırk kilitli sandıklara koyup gömdüm
Her sabah gün ışıdığında yanımdaydın…
Uzaklara gönderip seni
Sevmek zor zamanda belli olur…
Yoksa çoktur ağıt yakan
Karakaşın, ela gözün ardından.
Derin mavi bakışların
Selvi boyların
Endamın
Özlemle andığım
Zamanlardır çocukluğum...
Gökyüzü başka maviydi o zaman
Gün ışığı kalplere doğardı
Yeşertirdi umutları
Hayatı başka tanır
Güneş verdiği sözü unutmadı tomurcuğa
Doğdu ertesi sabah
Okşadı ışıklarıyla
Büyüttü onu…
Ay unutmadı sözünü
Aydınlattı geceyi
Aşkı boğdu ihanet
Denizin ortasında
Gözler önündeydi cinayet
Sustu kalp
Sahile vurdu çıplak kelimeler…
Kimin eli dokunsa
Gözden ırak olan
Gönülden de ırak olur derler
Ne dersin...
Doğru mu söylerler
Seninle aramıza giren yollar
Sevginle aranı açar mı dersin
Sevmek kolay
Zor olan özlemek
Hasretin kavuran alevini
Gizlemek yüreğinde
Sabretmek iz bırakmadan
Karışmak kalabalığa
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!