Çah! (kuyu) Şiiri - Sevinç İnal

Üzerimde yırtılmış rengi solmuş harmani
Dilimde nakarat mı kırık dökük şarkılar
Her sevdayı meşk eden ey acemi kemani
Ne diye sürünürsün seni dinleyen mi var…

Elden düşme aşklara talip oldu bu gönlüm
Kim bilir nerelere savrulmuşken hayalim
İkinci el sevdalara esir kaldı bak ömrüm
Peşrevsiz geldi ağıt acımı bilen mi var…

Bir anda ellerimden kayıp gitti yüreğim
Nerelere saklandı timsali yok sevgimin
Ben yolumu yitirdim işte bitti süreğim
Öyle bir çahmış ki bu dibini gören mi var…

Bu yürek enkazını kaldırma öyle mirim
Bırak dursun kenarda dirilmez bir ölüyüm
Hu diyor gönül telim duymasan da hu derim
İşte geldim giderim yazanı silen mi var…

Şimdi o vurulduğum şehri kerbelâdayım
Örülmüş duvarların ayazına avazım
Çıkarmayın siyahtan nasıl olsa yastayım
Can can içre bigâne sebebi bilen mi var…

Hangi hünkâr fermanı sevgiye süngü çeker
Zalimlerin zalimi biçareye diz büker
Boynum kıldan incedir zehrin kanımda şeker
Cevrü mihnet ki müştak vuslata darbe mi var…

Çâh: Kuyu
Harmani: Palto
Cevrü mihnet= cefaya uğrayan
Müştak: Özleyen
Bigâne: Yabancı