Nevbetine ümit düşer hasretin
Her seherde açar güller gelemem
Karanlığa ay gibidir suretin
Nihale hayranım lakin gelemem
İnsan yaşar yaşar insan ruhuyla
Âlem yaratılır bir damla suyla
Ne hayat ne de ölüm korkusuyla
Her vakit beni doldurur gelemem
Tarihin kabına sığmayan hicran
İnsanın borcu verilesi bir can
Neden varım neden yoğum hezeyan
Ölüm gelir tabut gider gelemem.
Var içinde yokluk sır içinde sır
Her insan kendini kendiyle tanır
Ette kan kemikte bıçak sınanır
Kıyılır yürek kıyılır gelemem.
Bergüzar beklerken yıllar yılları
Nasibin bil dağlara yağan karı
Gönülden varsa tasdiki ikrarı
Göçeceğiz elbet ondan gelemem.
Kayıt Tarihi : 10.3.2017 22:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!