Efkârlanmadıkça şarkı dinlemiyorum
Yemek yemediğim oluyor pazar akşamları
Karanlıkta öyle boş boş dolaşıyorum
Kahkahalarını anımsar gibi oluyorum, yok, nafile
Sanki sana benzeyen her şey hızla şekil değiştiriyor.
Oradan oraya deli gibi koşturuyorum mesai çıkışlarında
Bir reklam panosunda görebilir miyim diye gözlerini
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta