Çağrımı Duy Şiiri - İsmet Develioğlu

Sema ile, güneşle, Ay ile, yıldızlarla ney ki işim
Sensin dünyamı aydınlatan ayım,yıldızım,güneşim
Öyle bağladın ki beni sana cananım, ey güzelim
Ateşinin etrafında dönen korkusuz pervanenim.
***
Açtım bak kollarımı gel kucaklayıp bağrıma basayım
Sen ol yeterki yanımda söyle dünyalara küseyim
Sevdanı nakşetmişsin yüreğime desen , desen
Ben senin can damarın, hayatın, hayat öpücüğün, bûsen.
***
Kaldır ruhundan gasveti, aç ne olur gözlerini
Gör artık merhametsiz ne hale düşürdüğün delini
Uzatmışken son defa tâkatsiz bir şekilde ellerimi
Uyandır vicdanı, uyandır duygularını çavirme ne olur beni
***
Başkaları üflemesin közümün üstündeki külüme
Seninle varmak ister bu gönül senle süslü menzilime
Bir demet çiçek yolladım sana her desen ve renkten nasipli
Ağlatma artık yeter kan akıyor gözlerimden gizli gizli.
***
Kavuşmakla bulacak bu gönül artık sükût
Hâlem ol etrafımda sende her kudret mevcut
Yem etme kurda,kuşa ziyan olmasın bu can
Kıyar mı neftununa, incitir mi hiç cânan.

16.12.2018
11.03