Çağrılmışım ben Şiiri - Erdem Bağcı

kızgın toprağın bağrında kavrulmuşum ben....
çile rüzgarıyla hayat yolunda savrulmuşum ben...
izleri vardır hala burnumda doğrulmuşum ben....
kahbedir felek.. ipi hala boynumdadır benim....
yedirir kelek...akşam sabah koynumdadır benim...

baharım yazım olmadı benim....
ağlarım itirazım olmadı benim...
nasıl bir çileymiş dolmadı benim...
gücümde takatimde kalmadı benim....

dönüşü olmayan yolun her kıvrımında....
acılar içinde durmadan haykırdığımda....
her rastladığımda her çarpıldığımda.....
zalim felek o gün bu gün yolumdadır benim....
nereye dönsem sağımdadır solumdadır benim...

hep ayazım vardı güneşim olmadı benim....
hep sızım vardı gülüşüm olmadı benim.....
gülüm çiçeğim yoktu zaten solmadı benim...
nasıl bir dert ise onca yıl dolmadı benim....

yastığım taş yatağım kamıştan hasırdır benim...
kalkmayan baş elim ayağım nasırdır benim...
gözlerimde yaş yaşadığım günüm asırdır benim....
bıkmadı felek gittiğim hep doğrumdadır benim...
içtiğim yalak ettiğim hep çağrımdadır benim....

kuytu köşelerde çoktan kıvrılmışım ben.....
şimdi şişelerde bahttan sıyrılmışım ben...
her günüm böyle yoktan ayrılmışım ben....
akıl yitik izan bitik çoktan çağrılmışım ben....s