Çağrılmadan Geldim Şiiri - Alaaddin Emre

gözlerim deniz kıyısında
beklemek ümitle
yaklaştıkça yaklaşmakta olanı
görmek ellerini güzel şey
ne ki zaman geceyarısı
ben çağrılmadan geldim

gülüşümü yadırgayan önce
sonra gül diyen bana
şimdi uykusundadır
belki duyardı öpsem
bende ben
bende onda çiçek kokusu
sonsuzluk nedir diye sorardı
yarın anlatacağım mutlaka
sevdanın söylenmeyen yanını
şimdi bölünmesin
sevdalının uykusu
iyisi mi kalayım ben
pek de bilmediğim
bu ıssız kıyının dalgalarıyla

hatırlasana
ben çağrılmadan geldim
sana
uyandırdım mı
yeniden yatıp uyusana