Çağrılarım - 2

ÇAĞRILARIM – 2

Çağrılarım parelel asılı deli gönül
Bana parelel olan meftunu olduğum yâr,
Ne kadar bağırsam da bakar da melül melül
Ben ateşler içinde hasret başa yağar kar.

Çağrılarım uçarken yıldız saman yoluna
Ülker’de bir çağrıdır boğuk haykırışlarla,
Rüyalarım sendeler çağrı çarpar koluna
Uyanırım uykuda gelen şaşkınlıklarla.

Karşımdan uçan feryat kulağımda bir çağrı
Beni uyandırıyor tatsız, katı uykumda,
Feryat devam ettikçe başıma çöken ağrı
Çağrının isteğiyle kaçıyorlar yolumda.

Yıldızın serpintisi beyaz şerit halinde
Acı, hüzün menbası ıslanan mendillerim,
Fezada sallanıyor titreyen ellerimde
Ülkerde bir çağrıdır haykıran hayâllerim.

İsyankar davranışlar çağrının arzusuyla
Gölgemde bir serhoşluk sağa sola çarparken,
Üzülen sevdalarım uyanırlar çağrıyla
Yıldız serpintisine ülkerim de ağlarken.

İSMAİLOĞLU derki gönül uçar uzağa
Uzakta çağrı bekler eli havada kalır,
Parangalar vurulmuş yakalanır tuzağa
Çağrının karşılığı suskun, sessizlik alır…
- 03.07.1961 – İslahiye

İsmailoğlu Mustafa YILMAZ – İstanbul