Çağrılarım - 1

ÇAĞRILARIM - 1

İslahiye rüzgârı saçımı dağıttıkça
Ellerim hep maziye çağrıyla uzanıyor,
Mazinin sayfasını teker teker açtıkça
Gözlerimin önünde bir isim beliriyor.

O’nun beliren ismi kalan hatıraları
Çağrıyla istiyorum önceki seven gibi,
Kahverengi gözüyle mıhlardı bakışları
Hani nerde? Yok şimdi, elim boş kovan gibi.

Bir gün bakışlarının mevtunu olmuş idim
Seviyordum o zaman bütün çarpan kalbimle,
Aşkımı ilan edip “Seviyorum” demedim
Kalbimden aşk yarattım platonik sevgimle.

Katar penceresinde bir munis yüz dururken
Beni görmesin diye bir tarafa gizlendim,
Dumanlanan gözümde çağrıyla istiyorken
Onun için dökülen göz yaşımı silmedim.

Gitti ta uzaklara lakin şimdi kalbimde
Yaşadıkca yaşıyor koyuruyor bir feryat,
Çağrıyla selamları gönderiyor ülker de
Çağrı devam ettikçe boğuluyorum heyhat.

İSMAİLOĞLU mahlam çağrıya kulak verdim
Umduğum, özlediğim çağrıda yankı gelmez,
Bir bakışın uğrunda gönülde neler derdim
Aşkımı gönle gömdüm sevdiğimi yâr bilmez…
- 03.07.1961 – İslahiye

İsmailoğlu Mustafa YILMAZ – İstanbul