Çağrıhan Pişkin Şiirleri - Şair Çağrıhan ...

Seni seviyorum...
Ama biliyor musun?
Seni sevmeyi eskisi kadar sevmiyorum.
Hani o seni sevmenin acıtan bir tarafı var ya,
Onu hissetmek istemiyorumdur belki...
Ya da yine yeniden çam gölgesinde bira içmeyi istemiyorum.

Kahve fincanından aşk üreten ozanlar,
Memleket meselesine ,
Denizi köpürten sandallar,
Ne güzeldi eskiler..

Bağdan çıkıp bostana giderdik.

Döndürelim dünyayı kendimize,
Bakalım gökyüzü resmimize...
Vakitsiz gelen yokluğunu karşılarken,

Nebatlar bile boynunu büktü.
Artık kalemim kırıldı...

Ben cenneti düşlerken,
Uykumda kaçtın yanımdan...
Gözlerimi kapatmak artık,
Haram bana...
İnan, kalbimdeki yaram.

Küsme kadere,
Hiç kimseyi görmemek var.
Küsme kadere,
Gidip de hiç dönmemek var.

Neden var ki bu aynalar?

Dönüm dönüm bahçeleri olan,
Demirden,soğuk bir kapıya sahipti hayatım...
Ne zaman aralasam musibet yağardı bahçedeki kuş cıvıltıları üstüne.
Beter ederdi onları...

Oysa ben yedi renkli yaz yağmurları dilemiştim...

Buluta bakınca bile aklına dizeler gelir ya,
Hatırında kalan parfüm kokusunda...
Rüzgarın taşıdığı melisa,
Sebat et!
Kokusu geldiyse kendi de gelir.

Geldi geçti kaç ten?
Olmalıydın en son ten...
Artık aşklar bana bir masal,
La Fontaine den,

Kaç parfüm sindi üstüme?