Gel dilberim, sensiz gönlüm adeta ah-u zar olur.
Sensiz geçen günlerim adeta leyl-ü nehar olur.
Gönlüm adeta cehennem, ruhum mezar olur.
Ah-u zar olur, leyl-ü nehar olur, ruhum mezar olur, dilim lal olur.
Bakıyorum da sanki bendeymişçesine kusur
Ezâ çektiriyorsun, yapma virane oldum Begonya.
Neden ab-u hayat gibi bakışlarında ararken füsun
İnan bilmiyorum gözlerine yenilip divane oldum Begonya.
Gel dilberim, sensiz gönlüm adeta ah-u zar olur.
Sensiz geçen günlerim adeta leyl-ü nehar olur.
Gönlüm adeta cehennem, ruhum mezar olur.
Ah-u zar olur, leyl-ü nehar olur, ruhum mezar olur, dilim lal olur.
Fikriye’yi seven Mustafa Kemal,
Vatanını seven Namık Kemal gibi,
Irkını seven Nihal Atsız gibi sevdim
Gerçekten sevdim seni .
Annesine özlem duyan bir çocuk,
Gözlerinde çağlayıp ırmaklara dönüşen,
Gözyaşın olsam kalbinin derinliklerinden akan.
Ay yüzünde kayıp dudaklarına düşen,
Seni üzdüm diye kanatamam o gözlerini.
Ama yine de kıyamam sana geçmişe dalıp,
Kara gözlerine bir an bakmayı,
Utancımdan bir kez denemedim ben .
Bilmezdim bunca yıl ağıt yakmayı,
Gözlerinde kaldım, gelemedim ben.
Ruhun sanki ateş, kor ettin yaktın.
Umutlar vardı.
En hüzünlü dizelerin ardında…
Bir serap misali ufka düşerken,
İçtence bir yakarış gibi!
Hayaller vardı.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!