En güzel hayatı yaşamamakla mükellefim.
Yine gördüm seni bugün,
Gözlerim onca insandan sana daldı yine,
Yine alıkoyamadım kendimi,
Uzun uzun baktım sana,
Her şeyi unuttum seni görünce,
Zamanın nasıl geçtiğini bilmiyorum,
Bir senden uzaklaşamıyorum;
Mesafe yok ki aramızda,
Hep yeniden geliyorum,
Her geldiğimde de kırılıyorum,
Olsun...
Güldün sen bana.
Gelmeyeceksin hiçbir zaman,
Yelkovan ile akrep o vakti hiç göstermeyecek,
En son seni görüp de ölmeyeceğim,
Asla bana gülmeyeceksin,
Her şeyi biliyorum,
Kimse bir şey söylemesin,
Sen uzaklaştırdın sevdiğimden, sevdiklerimden,
Geldiğin yere geri dönesin istenmezsin sen,
Adam yerine koyulmayasın,
Yüzünün pisliğiyle tanınmayasın,
Kan içip kan kusasın,
Bin dermandan bir dert bulamayasın,
Seninle konuşmak istiyorum,
Ya da bilemedim,
Güzelliğine saatlerce bakmak,
Yabancıysak bile,
Adını öğrenmek istiyorum,
Mesafe varsa aramızda,
Ben seni görmeden de severim,
Ben başkasıyla konuşsan da duyarım seni,
Ben seni gölgenden de tanırım,
Beni sevmediğini senden iyi bilirim,
Sen kim oluyorsun da beni sevme diyorsun.
Seni sevmeyi bıraktım,
Zor olsa da bıraktım,
Seni düşünmüyorum artık,
Kimseye sormuyorum seni,
Adın geçtiği zaman gülmüyorum,
Gözlerim de dolmuyor,
Nereden gelir bu ses,
Evet, evet duydum bir uğultu,
Sen mi söylersin ey bad?
Yâr mı geldi? -boşa esme-
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!