deniz kıyısından bırakın beni
kırklı yaşlarımda
toprak ayaklarımın altında
ben denize hasretim
sakallarım hür
martıların ezgilerinde
bilmiyorsun ki gördüğünün ne olduğunu
mahkeme duvarı diye söylendiğin suret
bir önce ki sabah
yüzüne vuran aydınlıktı
ben-de bilemedim
tane tane not düştüğüm efkarıma
yenilerini ekliyorum bugün
insanlığın orospuluğunu
dünyanın tersine dönüşünü
sevdanın nerede soluğunu ekliyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!