Hic bir ayrılık böylesine Özetlememisti ömrümü
Gece ayazlarında kalmamıştım daha önce,
Büyülü bir uçurum kavalında
Kendi ellerimle kendi ayaklarımı bağlayıp
Aşağı itilmek isteyecek kadar sevmemistim kimseyi.
Ahmet kaya misalidir duygular ve hep sonradan gelir başa sevdalar
Ferdici’dir uykular ve sabahçı kahvesinde uyanır insanlar Birde ihtiraslı geleceği yoksun geçmişine sayacak ben varım
Ne ölümün gerisinde nede yaşamın ötesindeyim.
İhtimalsiz sevdalarla eskitmişim gençliğimi
Yüreğimi biryerden biryere bırakmışım
Bıraktığım yerden çook uzaklardayım
Münferit gecelerin mübalağa yalnızlığındayım.
Nobran kavgalar tırnakladım.
Erguvani baharlar eskittim.
Vuruldum defalarca,
Adananın tenha ve bir o kadar tehlikeli sokaklarında
Birbirimize sarılarak büyüdük biz.
Bir ekmeğin en fazla kaça bölündüğünü orada öğrendim.
Kardeş diyerek tutunduğumuz kızlar vardı,
Olaysız geçmezdi günümüz
Aşağı mahallenin gençleri kızlara mektup yazardı
Yetim bir annenin öksüz feryadıdır, yanlışlık
Özleneni umut etmektir özleyerek
Büyüttüğün çiçeklerde avutulmaktır.
Tuzla sarmaktır kanayan yaranı
En komik senaryolarda ağlamak
Yürümek istediğin yollarda koşarak kaybolmaktır.
Adına yazdığım bütün şiirleri yırtıp yerine yenilerini ekliyorum
Hergün değişiyor sözcüklerim.
Bu gün nefret ederken yarın çok seviyorum seni
Kifayetsiz benliğine, kafiyeli cümleler yazıyorum.
Kâh damarım olurken,şah damarımı söküyorsun
Her gece geleceğin günle pazarlık yapıyorum.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!