Çağrı Şiiri - Hasan Hüsnü Sula

Özlemle aradım seni yıllarca
Ülkeleri karış karış dolaştım
Sarp dağları kızgın çölleri aştım.
Gün ışığında yürürken
Düzgün yollarda şaştım.

Halifeyim.
Omuzlarıma emanet edilen bu yük
Dağları sarsacak derece büyük.
Bir daldan bir dala atlayıp durdum
Küfür batağından kaçayım derken
Nifak girdabında boğuldum.

Cahiliye dönemi geri döndü yurduma
Fakat bu kez daha asri, daha süslü, daha şık
Görüşler bulanık, kafa karışık.
Ebu Cehil, Ebu Leheb yeniden doğuyordu.
İdealler derin bir gaflet uykusundayken
Kaplan yuvalarında çakallar uluyordu.

Zifiri karanlıkta beynimin kıvrımları
Şimşek çaktı ansızın yırtan karanlıkları
Bir ses geldi maveradan:
'Ey bürünmüş mihmandar!
Uyku zamanı değil, silkin, uyan ve uyar!
Sığın yüce Rabbine. Allah büyük, Allah bir
Ne nefsinde bir kibir, ne eteğinde bir kir,
Sıratı müstakime tertemiz olarak gir! '

Bir bahar seherinde çiçek açtı tomurcuk.
Dünyaya gözlerini yeni açmış bir çocuk,
Nun karnından çıkan karaya
Yunus gibi
Yepyeni bir istekle dalarken yaşamaya
Seni buldu bu gönül, güllere ad veren gül...

Sen ey! ...
Çöllerin ortasından parlayan güneş,
Zulmeti nura döndüren ışık
Yüreğimi kor gibi dağlayan ateş,
Sevda ne demektir öğreten maşuk! ..

Suya hasret pare pare çatlayan topraklara
Rahmet yüklü yağmur bulutu ol, gel...
Ezilen, horlanan topluluklara
Eşitlik, adalet umudu ol, gel...

Gel ey şahit, et müjdeci! ...
Uyarıcı ve davetçi! ...
Gel! Kararmış gönüllere nur.
Gel! Ey sevinç ve sürur.
Gel! Bunalımlara şifa
Gel! Ahde ve misaka vefa
Gel! Ya Muhammed Mustafa...

Senin gelişinle vicdanlar özgür.
Gelişinle ufuklar aydınlığa bürünür.
Rüzgar diriltici hayat soluğu
Yürekler gümbür gümbür.

Gelişin bir muştu. Gelişin umut
Gelişin, insanlığın mutlu olduğu gündür.